De impact van plastics op mondhygiëne en duurzame mondzorg

Mede gestuurd door de wet- en regelgeving op het gebied van hygiëne en infectiepreventie is er binnen de mondzorg een zeer groot gebruik van wegwerpproducten. Daarnaast is er een sterke tendens om de workflow handig en overzichtelijk te maken. Daarbij is het eenvoudiger om gebruikte producten weg te gooien dan herbruikbare producten te gebruiken. Deze producten worden tegen lage kosten in lagelonenlanden geproduceerd, eenmalig gebruikt en vervolgens weer weggegooid. Naast de CO2 uitstoot van productie en vervoer, creëert de verwerking van deze enorme stapel afval veel CO2. Door de veelzijdigheid aan materiaaleigenschappen is plastic een prachtig en goedkoop product en heeft een grote vooruitgang gezorgd. Neem bijvoorbeeld de tandenborstel. Juist plastic heeft ervoor gezorgd dat de tandenborstel voor iedereen wereldwijd beschikbaar werd. Dit heeft voor een enorme verbetering van mondgezondheid gezorgd. Echter is er in de loop der jaren meer en meer het besef gekomen dat de afvalkant van het gebruik van plastic nooit is meegenomen in zowel ontwerp en productie als kostenberekening van deze producten. Het kost plastic 400 jaar om af te breken in kleinere korreltjes plastic. Met andere woorden het blijft altijd in ons systeem zitten. Fabrikanten en overheden zijn al jaren bezig om oplossingen en maatregelen te bedenken om iets te doen aan deze afvalberg van plastic. Maar vooral de particuliere initiatieven hebben hier de aandacht voor gevraagd en gekregen. Denk met name aan de ‘Platicsoup Foundation’. Afval krijgt door de huidige technologische ontwikkelingen, de ontstane of te verwachten schaarste aan grondstoffen en de toename van de vraag, steeds meer de status van opnieuw te gebruiken grondstof. Naar mate de vraag van de consument zal stijgen gaan de kosten dalen. Het huidige kostenaspect houdt een snelle ontwikkeling van deze markt nog wel tegen. 'Biobased plastics' is een opkomende optie om plastic afval te verminderen en is gemaakt van planten zoals maïs, suikerriet of aardappels. De grondstoffen hebben eerder CO2 in zich opgenomen en dragen daarbij niet bij aan de uitstoot van CO2. Ook de productie van deze plastics stoot minder CO2 uit. Groot economisch voordeel voor bedrijven is overigens, minder afhankelijk te zijn van de wisselende olieprijs. We zitten in een transitie naar een milieuvriendelijker gebruik en verwerking van producten. Grondstof schaarste en daarmee toenemende prijzen maar ook bewustwording van producten en gebruikers zijn elementen die deze transitie zullen blijven voeden. Wat vandaag de standaard is zal volgend jaar achterhaalt zijn. Het is van groot belang om als gebruiker de producent te blijven aansporen te streven naar een duurzame benadering.